süper babaya :)

babaannem dedemi ilk gördüğü an tam yüreğinden vurulmuş

dedem şöyle bir çapkınca bakıp hafifçe bıyığını burmuş

o zamanın erkeği pek bir ağırmış kızlarıysa pek bir hoşmuş

kırk yıl bir yastıkta tam kırk yıl

anlat babaanne ölümsüz aşkını bir yastıkta tam kırk yıl

ufacık bir yuva nohut oda bakla sofa ama sapasağlam ayakta

çeyiz dedikleri yorgan yastık iki sandık ikide bohça

gözleri hala dolu dolu oluyor dedemin adını andıkça

süper babaanne seni çok seviyoruz

o büyük aşkını inan bizde yaşıyoruz

bu günkü genç kızlar yarının anneleri dersin

inan gençleri anlayan bir tek sensin

---

zaman değişir ama aşklar değişirmi

yıllar sonra bizde böyle diyeceğiz değil mi?

tüh tüh tüh maaşallah nazar değmez inşallah

*****

neden mi babaya ?

çünkü ben babaanneme neredeyse 10 yaşıma kadar babaya dedim :)

küçükken öyle söylemişim öyle gitmiş :)

özledim seni be babaanne !

babaannem 15 yaşında dedemi bir atın üstünde görür ve aşık olur. yani babaannem dedemi ilk gördüğü an tam yüreğinden vurulmuş. dedemde atın üstünde gerçekten bıyığını burmuş :)

o zamanlar meşhur olan kaçırma yöntemiyle evlenmişler :)

biz büyümeye başlayınca babaannem bize geç evlenin diye öğüt verirdi. bizde yani kız torunlar olarak onu kızdırmak için sen 15 yaşında evlenmişsin ama dediğimizde tam yarım saat söylenirdi evlendimde ne oldu diye...

babaannem benim...

bize bir öğüdü de ''mendilinle getirsin midesinle götürsün'' dü.

yani eşiniz az da olsa helal para getirsin evine , ne getirirse fazlasını Allah verir diyordu.

güzel şeyler öğrendim ondan :)

bana oynamayı da o öğretmişti :)

hiç unutmuyorum çadırımın üstüne şıp dedi damladı şarkısını söyleyerek göbek atmayı öğretirdi. bir bakmışsın akşam vakti evde göbek atıyoruz biz :)

babaannemin birde televizyonla konuşması meşhurdu. hatta bazen bende böyle yaptığımda anneme babaannemin ruhu içime girdi diyorum :)

gülüyoruz :)

örneğin televizyonda adam kadına dayak attı. biz buna aaa adama bak manyak filan deriz ya babaannem asla kadının yanında durmazdı ''kim bilir kadın ne yaptı'' yada ''o da kadın olsaydı laf söylemeseydi , baş kaldırmasaydı'' derdi.

babaannem babamı kaybettikten sonra hiç kafasını toplayamadı. üstüne dedemde vefat edince iyice kötü oldu. dedem ve babam onu yıktı. her gün her saat ağlıyordu. hatta bir bayram babam ve dedemi kahvede zannediyordu. biz geldiğimizde ''bak deden ve baban hala gelmediler , bugün bayram böyle olmaz ki'' dedi. o kadar çok üzüldüm ki anlatamam. hepimiz ağladık tabii...

kısa bir süre sonra o da vefat etti...

seni çok seviyorum 

ve

çook özlüyorum babaannem...

seninle ilgili başka bir yazıda buluşmak dileğiyle !