insan hayatının her döneminde ona değer verenleri ve vermeyenleri ayırıyor.
okuldayken
ev hayatında
ailende
arkadaşlarında
özel hayatında
seninle dalga geçen
seni kızdıran
seni kıran
senin isteklerini anlamayan
seni birey olarak görmeyen
seni sevmeyen
benim yaptığım şeye önem vermeyen
benim heyecanımı anlamayan
kısacası beni anlamayan insanlarla artık pek görüşmüyorum. doğru olanda bu gibi gözüküyor gözüme.beni sevmeyenle benim ne işim olur diyorum. bu yıllarımı aldı ama başardım. bir takım desteklerde oldu tabii......
önceleri aman benim arkadaşım alttan alayım , aman benim ailem neticede deyip duruyordum. tabii belli durumlarda yine böyle oluyor. ama eskisi kadar ezdirmiyorum kendimi.
herkes yüzüne gülüyor ama arkandan söylemediklerini bırakmıyorlar.
hani derler ya insana kötü gün dostu lazım diye. bence hem iyi hem kötü gün dostu lazım insana.
insan özel günlerinde daha çok anlıyor çevremizdekilerden hangisi dost hangisi öylesine yanımızdaymış.
bu kadar sitem yeter ha dostlar...
herkese süper dostlar dilerim :)
bu konuda yarası olmayan var mıdır acaba?
YanıtlaSilYoktur diye dusunuyorum...
Sil