25 Ocak 2014 Cumartesi

imza - kızın

bu kitabı alırmısın bana sevgilim ?
çok merak ettiğim mektuplarla dolu bir kitap. içinde hem hüzün , hem nefret , hemde neşe varmış. bir türlü almak nasip olmadı. sevgilim aldıktan sonra okurum ve içinde sevdiğim , etkilendiğim mektupları paylaşırım sizinle...
kitaptan esinlenerek bende babama mektup yazmak istedim. şu an bu mektubu alıp okuyacakmış gibi...

babam...
babacığım...
tam 17 sene oldu seni görmeyeli. bilsen seni ne çok özledim. annemde çok özledi seni. lakin özlenen sadece sen değilsin. bize yaptığın yemekler , yumurtalı salatalar , rakı - balık sofraların , Türk sanat müziği dinleyişlerin ve bana ezberletişlerin , sevgi dolu gözlerin , hiç bitmeyen neşen , fıkraların , bir anda yaptığın komiklikler , eve eli kolu dolu gelişlerin , evdeki huzurun , bunlar ve bunlar gibi milyonlarca şeyi özlüyoruz seninle birlikte. biliyorum sende bizi özlemişsindir. cennette bir köşede oturup bizi bekliyorsundur. zamanımız dolunca hasretle kucaklaşacağız babacım...

sen burada yokken neler oldu onlardan bahsedeyim biraz.
okullarımı bitirdim. çalıştım ve aşık oldum !...
evet babacığım birisine aşık oldum. bir çocuk sevdim. hemde çok...
ama yinede sevdiğim ilk adam sensin baba merak etme birinci numarada sen varsın yani :)
aşık olduğum adamı keşke tanıyabilseydin. bence anlaşırdınız , severdiniz birbirinizi. yoksa beni kıskanırmıydın baba ?
senin gibi biri. esprili , komik , merhametli...
tıpkı senin gibi bir anda bir bakmışsın taklit yapar güldürür beni :)
kalbi altın gibi...
hiç kötülük düşünmez , aklından hiç cin fikir geçmez...
dedim ya aynı sen.
hatta geçen gün küçük emine yengem aradı annemi. çok beğenmişler damadı. çok canayakın ve sıcak bulmuşlar. esprili ve komik olduğunu söyleyip aynı sana benzetmişler.

zaten kızlar babalarına benzeyen adamlara aşık olurlarmış ya gerçekten doğruymuş !...

anlayacağın başta benim neşe kaynağımdı şimdi annemle tanışınca da evimizin yeni neşesi oldu. esprileriyle gülüyoruz :)
sende bizi izleyip gülüyorsun dimi ?

tabii sadece aşık olmakla kalmadım. evliliğe ilk adımıda attım , sözlendim. o gün yanımda olmanı o kadar isterdim ki. belki de yanımızdaydın ama biz seni göremiyorduk. kızının o heyecanını gördün mü ? deli gibiydi dimi :) bende sonradan çok güldüm halime :):):)

birazda annemden söz edelim. annem hala sana aşık !...
dile kolay baba 17 sene geçti sensiz ve annem sana hep aşık kaldı !...
ilk başlarda ben varım diye hayatta durdu ama sonra senin aşkın ona yardım etti ve ayağa kalktı.

şimdilerde de bir hüzünlü ben evlenicem diye. bazen birbirimizi üzsekde severiz biz annemle birbirimizi. benden ayrılmak ona çok zor geliyor. bunu biliyorum belli etmesede anlıyorum işte. ama aynı zamanda pek bir heyecanlı. sorma gitsin kayınvalide oldu diye ağzı kulaklarında bizimkinin :)

sen merak etme babacığım annemi ben onun yanındayım ve arkasındayım. benide merak etme annemde benim yanımda ve arkamda.
bazen anarız seni ağlarız
bazen anarız seni güleriz
duygular anılara göre değişiyor.
değişmeyen tek şey ise özlem...
sevinçlerimizin bile kanadı kırık kalıyor bazen...

kanadımız kırıkta olsa yaşıyoruz başımız dimdik bu hayatta
içimizde özlemde olsa ayaklarımız sapasağlam yere basıyor
bazen yarım kalsakta yaşıyoruz sevinçlerimizi , hüzünlerimizi
mademki hayattayız hakkını veriyoruz babacım.
hatta senin yerinede yaşıyoruz ve yaşamaya devam edeceğiz
seninle kavuşana dek...

bizi sevgiyle özlemle hasretle bekle...
imza = kızın

6 yorum:

  1. nevracığım sana mail attım ama takipçilerin yine gözükmüyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. şimdi baktım düzelttim saol canım :)

      Sil
  2. ah canımm ne güzel yazmışsın..

    YanıtlaSil
  3. ne kadar da çok benziyormuşuz meğer. ilk aşklarımıza olan bitmeyen bağlılığımız ve özlemlerimiz. Onun yerini doldurmasa da O'na çok benzeyen, her bakışta O'nu gördüğümüz hayat yoldaşlarımız... 17 sene geçmedi henüz çok yeniyiz ama değil 17 27-37 senede geçse o sevginin ve aşkın ilk günkü gibi olacağından hiç şüphem yok. o özlemin her geçen gün arttığını o kadar iyi biliyorum ki. tek teselli Onların bir yerlerden bizi gördüğünü bilmek işte...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. seninle tanıştığıma sevindim. insan arıyor dimi kendisini anlıyanları. her geçen gün artıyor maalesef özlem ve hasret tek teselli ise dediğim gibi... onlar yerinede yaşıyacağız... güzel yazılarda buluşuruz :)

      Sil

bunlarada bakın :)

link