küçükken gökyüzüm...

yaz aylarında hava karardıktan sonra, annemle köydeki evimizin balkonuna çıkardık ve başlardık gökyüzüne, yıldızlara bakmaya...
istanbul gibi pek ışık yoktu köyde. bundardır ki samanyolu bile gözükürdü...
hele elektrikler kesilince tam seyirlik oluyordu doğrusu...
bizde böyle zamanlarda balkonumuza sererdik hasırımızı , uzanırdık üstüne , yorganımız gökyüzü olurdu...
muhabbet dahada koyu olurdu...
annem anlatırdı o zamanlar bana yıldızları...
''küçük ayı'' , ''büyük ayı'' , ''burç yıldızımızı'' ... daha nicelerini anlatır ve bulmaya çalışırdık uçsuz bucaksız gökyüzümüzde...

benim burç yıldız takımım :)

şimdilerde hiç yıldız görünmüyor ışıklardan.
en azından 1 günlüğüne revolution olsun istiyorum sanki :):):)