bunu bilmeyen yoktur!
resmen zevkle yemek yiyiyorum. yemek benim için bir işkence veya zorunluluk değil büyük bir zevktir.
yemekle aramdaki bağ küçük yaşlardada böyleydi.
şöyle bir hikayem var :
ben daha etrafımdaki şeylerin isimlerini öğrenmeye çalışan küçük bir çocukken annemle anneannemlere gitmek için otobüse binmişiz.
yeni yeni konuşmaya çalışan ben
-anne bu ne ?
-otobüs.
-bu kim ?
-şoför
ve benzeri sorularla anneme yolculuk boyunca sorular sormuşum. yolculuk devam ederken kuzuların otladığı bir yerden geçmişiz. annemde hayvanların adlarını bana öğretecek ya bana sormuş 'kızım bunlar ne?' bendeki cevap takdir-i şayan.
'kuzu anne mmm kescez kescez yicez'.
diyince kadıncağız basmış kahkayı :):):)
ne kadar açım bir düşünün...
otlayan kuzular = mmm yemek
çok güldümm çok tatlı bir anı buu :)
YanıtlaSilgünaydın nevracığımm
Gunaydin canim ;)
SilCok tatli ama keske yemegi bu kadar sevmeseydim...
Çoook fenaaa :) Yazık yahu, kuzucuk onlar, hop hop zıp zıp... Yoook... Kescez, yiycez... Süper bir anıymış, teşekkürler bizimle de paylaştığın için :))
YanıtlaSilAyy evet yaa ;)
SilSimdi kuzuya kiyip yiyemiyorum ama o zamanlar maasallah hic kacmaz ;)
:))),yemek yemeyi sevenleri çok severim:)
YanıtlaSilBende havvacim ;););)
Sil