doğum ...

13.10 2015

sevgili oğlum doğdu :)

lakin biraz fazla zor oldu !

ölüyorduk !!!

son anda kurtulduk... ŞÜKÜRLER OLSUN Kİ...

her ay kontrole gidiyoruz ya gayet normal oğulcuğum ama son zamanlarda açılma başlıyormuşya birde ufaktan ufaktan sancılar işte onlar bende hiç olmadı. doktorda bana herşey normal ama neden böyle anlamadım dedi. 1 hafta daha zaman tanıdı ve bu süre zarfında doğum olmazsa sezeryan dedi çünkü bebeğimin anca o zamana kadar suyu yetermiş. ama ben nasıl inat yapıyorum yok hayır illede normal doğum olacak benim çocuğum normal yollardan sağlıklı bir şekilde gelicek diye. doktorda bana canım ben beklemek isterim ama bebeğin suyu azalmış yoksa bebek riske girer dedi. öyle deyince çok korktum ! neyseki konuşarak ortak yolu bulduk...

doktorun dediği gün ayın 12. sinde pazartesi sabahı saat 06:00 da hastaneye yatış yapılacak ve suni sancı verilerek normal doğum yolu açılmış olacak. bende tamam dedim ve başladık gün saymaya ama doktorun dediği normal doğumu destekleyen ne hareketler ne yürüyüşler ne banyolar yaptım aklınız durur.bekle bekle bir türlü sancı gelmedi ve doktorun dediği gün ve saatte hastaneye yatış yaptım. yatış olduğu gibi hemen suni sancı verilmeye başladı ve bana bol bol yürümem tembihlendi.

ay ben ne güzel yürüyorum hiç oturmuyorum hatta çömelip kalkıyorum daha kolay açılma olsun diye. kolumda serum ben hop orada hop burada ...

anneme dedim ki annecim valla ben hiç birşey hissetmiyorum sanırım benim acı eşiğim yüksek ne güzel kolay olucak. öğlene kadarda gerçektende böyle gitti . öğleden sonra sancılar peş peşe gelmeye başlayınca ölücem zannettim. habire nst cihazına bağlayıp duruyorlar ve açılma varmı yokmu diye kontrol ediyorlar. akşama kadar sancı çekmeme rağmen 2cm açılmam vardı. doktor şok oldu bu kadar sürede daha fazla açılması lazımdı diye. bu sırada suyum ve nişanımda geldi. şimdi doktor demişti ya suyu az diye suyumda gelince korktuk acilen doktoru çağırttırdık ama doktor sonradan daha suyum olduğunu son ultrasonda herhalde bebeğin arkasında kaldığı için göremediği söyledi. neyse bebeğim sağlıklı olsunda ben çekerim bunları...

gece rahat uyuyayım diye gece 23:00 de suni sancıyı kestiler .  kestilerde ne oldu sanki uyuyabildim. bööö bööö bağırıyorum...

annemle eşim bana destek oluyorlar. canım annem ben bağırdıkça geliyor sırtıma belime mesaj yapıyor...

annem ve eşim bu böğürtülerimi hatıra olsun diye videoya aldılar şimdi seyrediyorum da ayyyy ne kötü...

tabi ben bu bağırtılarımı çok zannediyorum.

gece saat 05:00 da bir suni sancı daha taktılar bu sefer artık resmen öldüm gibi. kendimi yerden yere atıcaktım az kaldı. ölüyorum belim diye bağırmaktan . doktor habire geliyor bana kontrole açılma hala aynı. beni doğumhaneye aldılar çünkü devamlı iğne filan yapmaları gerekiyormuş. doğumhanede yalnız kalmak ne zormuş annemsiz,eşimsiz,desteksiz...

bana habire iğne veriyorlar sancının dozajını yükseltiyorlar ebeler geliyor ayy kızım halamı çekiyorsun yavrum diyorlar.

akşam üstü saat 16:30 da kızım doğum masasına gel de başlayalım seni kurtaralım , açılman normale geldi dedi. bende heveslendim yavrumu az sonra kucağıma alacağım diye.

doğuma geçtim başlattılar ıkındırtmaya . 2 gün suni sancı çektikten sonra ıkınmaya pek gücüm kalmamıştı ama kalan tüm gücümle ıkındım. tabii doktor yeterli görmedi ve iki ebe çağırdılar onlar karnıma baskı yapıyor ben ıkınıyorum bir yandanda o kadar canım yanıyorki ebelere bastırmayın diye avazım çıktığı kadar bağırıyorum.annem ve eşim kapıda dinledikçe ağlıyorlarmış :(

hatta bir ara o kadar kötü bağırmışım ki kapıdan geçen bir kadın benim için dua okumuş :(

bu bağırışlardan sonra doktorda dışarı çıkıp annemle eşime çıkıp doğum duaya kaldı elinizden geldiğince dua edin demiş.bu sırada benim yanaklarıma vuruyorlar bende merak etmeyin ben bayılmıcam çocuğumu doğurana kadar dedim. sonra ayağa kaldırdılar öyle doğurtturmaya çalıştılar. öylede olmadı bebeğimin başını tutuyorlar gerisi gelmiyor. acilen doktor artık öleceksiniz ben senden izin almıyorum sezeryana gidiyorsun dedi. çıkıp eşimden imza almışlar. ben burada çoğu şeyi hatırlamıyorum herhalde bayılıp bayılıp durdum. ameliyathaneye giderkenki düşüncem kesin ben ölücem bebeğimi kurtarmaya gidiyoruz hadi dayan kızım dedim kendi kendime.

sonra ameliyatta doktor epidural yapalım sen bunca şeyden sonra uyanamazsın narkozdan dedi fakat 3 adet epidural yapmışlar ama işe yaramamış bir baktım bana beyaz bir sıvı verdiler damardan ve ben gittim tabii.

neyse bunca şey çektikten sonra sonuç mükemmel bebeğimi aldım kucağıma :)

yavrum o bile benle birlikte çektiği için doğduğunda çok ağlamadığı için gözetim altına alınmış ben odaya çıktıktan 1 saat sonra yavrumu getirdiler :)

neyse bu  kadar doğum hikayesi yeter dimi...

bundan sonra normal yollardan açılma varsa normal doğuma evet ama yoksa o suni sancı denen illeti bir daha yemem aga :)