filmlerde izlerken mide bulantısı olsada bir bilemediğin iki kere gösterirler. ondan sonrası güllük gülistanlık.
iş başa gelince hiçte öyle değil valla !
gerçi kişiden kişiye göre değişiyormuş kimisi bir şey anlamıyormuş bile hamileliği boyunca , kimiside devamlı hastanede alıyormuş soluğu.
hiç bir şey hissetmeyen ooo ne de güzel hamileyim ! , laylaylom ... diyen tayfadan değilim maalesef.
şükürler olsun ki hastaneye devamlı gidenlerden de değilim. şahsen kendimi bu gruba daha yakın hissediyorum :(
-devamlı ve bitmeyen mide bulantıları...
(Allah'tan kusmuyorum şöyle anlatayım ben normalde parmağımı bile soksam kusamam . bu özellik işime yaradı yoksa daha fazla kilo verirdim herhalde )
-hep baş dönmesi sanki yüksekten düşüyormuşum gibi
-ıyyy yemek mi ? o da ne ?
-iğrenç bu neyin kokusu ?
-devamlı halsizlik
-bitmek bilmeyen uyku isteği
-canın ne istiyor sorusuna hiç cevabı çünkü canım hiç birşey çekmiyor !
...
ooo bu liste uzarda uzar. 16 haftalık hamileyim bir sor bana neler çektim ?
anneleri duyar gibiyim!
eee anne olmak kolay değil !
biliyorum canlarım ama azcık hafifleseydi bari !
sevdiğim şeyleri böyle iştahla canım isteye isteye yemeyi özledim. yemek yiyebildiğim zamanlar kendime işkence yapar gibi bir halim var resmen. tamam diyorum sevdiğim şeyleri değil bebeğim için sağlıklı şeyleri yiyeyim diyorum yine bulanıyor. bazen hiç bir şey yemiyorum bulanmasın diye bu seferde açlıktan bulanıyor. anlıyacağınız yesemde bulanıyor yemesemde !
geçenlerde doktora gittik fena halde griptim , ateşliydim. bebeğimin sıvısının azaldığını söyledi. tek çare olan bol bol su tüketmek. bende o hafta boyunca Allah ne verdiyse artık düşünün su içtim.
sonuş : ishal !
korkunçtu. kaç gün yine evde kıvrana kıvrana yattım. çorba , su , patates haşlaması başka besin kaynağım yoktu. neyse ki bu kötü olayıda atlattık. tüm hastalıklar iyileşince doktora kontrole gittik ve bebeğimin sıvısının normale döndüğünü öğrendik. nasıl sevindik anlatamam.
yalnız doktor böyle devamlı su içmemi bir nebze olsun bırakmamamı söyledi.
bende tam gaz devam...
arada ishal olsamada yine önceki seferki gibi şiddetli değil şükür ki.
eee napalım analık zor zanaat :)
Hamileliğimin ilk aylarında Allah'ım eskiden doğumdan korkardım ama o meğer bu yıpratıcı sürecin bittiği kutlu bir anmış, artık umrumda bile değil doğum diye düşündüğümü hatırlıyorum. Et kokusundan kaçıyordum, yiyebildiğim şeyler çok azdı ve bir kaç gün yiyince onlardan da tiksiniyordum, deodorant falan süremiyordum ve kılımı bile kıpırdatasın yoktu. 16. haftadan sonra azaldı, sonrasında geçti neyse ki..
YanıtlaSilbende dört gözle doğumu bekliyorum inan ki.
YanıtlaSilsu an 17.haftadayım biraz azaldı inşallah benimde geçer de şöyle normal bir şekilde gezinebilirim :)
Ayy kolaylıklar dilerim... Benim normal zamanda bir koku duysam dahi midem bulanır, yemeğin tadını beğenmesen iğrenir, bir şeyden iğrensem de hemen öğürür bir yapım vardı. Ancak nasıl oldu ben bile bilmiyorum, hamilelikte midem bulanmadı, çok şükür... Hamilelik öyle şahsi, öyle bireysel bir şeymiş ki olmaz denenler oluyor, olur denenler ise olmuyor. Umarım en kısa sürede geçer ve rahatlarsın.
YanıtlaSilşu aralar biraz daha rahatım şükürler olsun :)
Sil